Sommige berichten kun je bijna niet geloven: deze week hebben we op nooit vermoede wijze afscheid moeten nemen van ons clublid Hüseyin Torunlar. Hüseyin kwam samen met zijn broer Ali op afschuwelijke wijze om het leven, niet ver van ons sportpark.
Hüseyin raakte betrokken bij Be Quick doordat zijn zoon Can bij ons kwam voetballen. Eugène Tijhaar, met een zoon in de zelfde leeftijd, zou met hem daardoor in twaalf jaar veel meemaken. “Ik herinner me nog goed het moment dat ik hem leerde kennen. We stonden op zaterdagmorgen met ouders te wachten op de parkeerplaats. Kwart over zeven en allemaal klagen over de korte nacht. Maar toen kwam Hüseyin die vertelde dat hij maar een uurtje had geslapen, vanwege zijn shoarmazaak in de binnenstad.”
En Hüseyin bleek een prettige metgezel voor ouders met voetballende kinderen in het team: “Een gezellig mens en hij stond altijd voor iedereen klaar” zegt Eugène. “Hij haalde voor iedereen koffie en broodjes met kaas. We hadden wel eens het gevoel dat hij op zaterdag voor de helft van de omzet zorgde in de kantine.”
Niet lang daarna zou Hüseyin zelf ook op de voorgrond treden. Vanaf 2011 zou hij gedurende vier jaar hoofdsponsor worden van het nieuw gestarte zomeravondvoetbaltoernooi. Dit was een toernooi waarbij clubs met de O13- O15-, O17- en O19-selecties al konden warm draaien voor het nieuwe seizoen. Daartoe verbond Hüseyin de naam zijn restaurant Sahara aan dit toernooi. Hij was er zichtbaar trots op. Ook omdat het toernooi direct naam en faam verwierf en altijd op een sterke bezetting kon rekenen. En er was veel publiek. “Volgend jaar willen we weer hoofdsponsor zijn” zei Hüseyin al direct bij de eerste editie.
Ook zette Hüseyin zich in als vrijwilliger. Hij floot bij wedstrijden en was als grensrechter actief in het elftal van zijn zoon. Bovendien was hij als scheidsrechter betrokken bij de jaarlijkse penaltybokaal. Eugène: “Toevallig hebben we afgelopen woensdag nog berichten verstuurd via de appgroep van de penaltybokaal. Hüseyin reageerde nog rond half zes met een aantal smileys. Toen ik ’s avonds na afloop van de training met de recreanten mijn telefoon bekeek had ik 120 appjes. Kreeg ik het plotseling heel koud. Even later werd duidelijk dat het om Hüseyin en zijn broer ging.”
Afgelopen zaterdag had Eugène nog hoop dat hij Hüseyin tegen het lijf zou lopen. “Ik had Hüseyin al een jaar of drie niet meer gezien. Omdat mijn zoon hier niet meer voetbalt ben ik op zaterdag niet veel bij Be Quick, maar afgelopen zaterdag was ik op uitnodiging weer eens op het sportpark. Heb ik alleen Can heel kort even gesproken. Helaas niet Hüseyin.”
Be Quick verliest met Hüseyin een gewaardeerd clublid. Hüseyin laat een vrouw en vijf kinderen achter. Wij wensen alle nabestaanden van Hüseyin en uiteraard ook van Ali alle sterkte toe de komende tijd.
Bestuur Be Quick ‘28