Vrijdag 26 november is Anne Lubbelinkhof overleden. Anne was al geruime tijd ernstig ziek en de laatste weken was duidelijk dat hij niet meer lang te leven had.
Veel te vroeg moeten we afscheid nemen van Anne Lubbelinkhof. Hiermee raken we opnieuw een ras-Be Quicker kwijt. Jeugdvriend Erik Wijtsma groeide met Anne op in de Wipstrik, waar ze ook beiden op de Koningin Emmaschool zaten. “Anne kwam uit de Van Galenstraat, ik uit de Brederostraat. Anne was de nakomeling in het gezin van Bruun en Betsy Lubbelinkhof. Ik ben heel veel bij hem thuis geweest. Een fijn en warm gezin. De ouders waren er ook altijd bij. Ook nadat vader Bruun overleed stond moeder Betsy altijd te kijken als Anne moest voetballen.”
Anne en Be Quick dat gaat een eind terug. Al op jonge leeftijd meldde hij zich aan als lid. “Vaak zaten we samen in het elftal, maar ik was iets ouder waardoor we om het jaar met elkaar samen speelden” zegt Erik. “Hij was technisch en intelligent. Het ging hem allemaal makkelijk af.” Uiteindelijk zou hij de scorende spits van het tweede worden. Erik: “Hij had ook een typische voetbalhumor. Bij een afstandsschot zei hij: dat was gewoon te ver lopen. Door al zijn doelpunten genoot hij ook wel een zekere status in de club. Dat kon je op zaterdagmiddag goed merken.”
Erik: “Later, toen we ouder werden kwamen er natuurlijk ook andere zaken om de hoek kijken. Eerste biertje, samen stappen, vriendinnetjes, samen op de camping. We waren samen ook onderdeel van een hechte vriendengroep.”
Ongeveer een jaar geleden werd bij Anne een ernstige ziekte vastgesteld. Erik: “In het voorjaar zou hij geopereerd worden, maar in verband met het overlijden van zijn moeder werd dat nog even uitgesteld. De hoop was dat hij nog een jaar of twee zou hebben na de operatie, maar dat mocht niet zo zijn. Ik zal hem vooral herinneren als een sympathiek en fijn mens.”
Hielco Terwal kreeg halverwege de jaren ’90 het tweede elftal onder zijn hoede. In deze jaren zou Anne de onomstreden spits worden van het tweede elftal. “Een leuke periode met een hecht elftal” zegt Hielco “En Anne maakte daar deel van uit. Niet de snelste spits, maar hij stond altijd op de juiste plek. Een strafschop was gelijk aan een doelpunt, alleen voor de keeper: zelfde uitkomst. In vijf seizoenen ruim 90 doelpunten. En dat in de Reserve Hoofdklasse met tegenstanders als Excelsior ’31, Urk, Bennekom, AZSV en Berkum enz.”
Een zeer gewaardeerde speler voor het tweede elftal, met een hoog rendement. En het eerste? “Hij zat dicht tegen het eerste aan. Ging zelfs nog een keer mee naar Singapore. Maar uiteindelijk is hij in het tweede gebleven.” Goed in het veld, maar ook goed buiten het veld. Hielco: “Hij kon goed voetballen, maar hield ook van een feestje.”
Ook hier vallen dezelfde woorden: “Een sympathiek mens, een fijne vent.”
De laatste jaren was Anne actief als elftalleider en trainer bij ZAC, waar zijn beide dochters voetbalden. Maar als het kon kwam hij naar Be Quick om een biertje te drinken. Ook dat is nu voorgoed voorbij.
Anne overleed op de late vrijdagavond. Hij werd tot het einde toe omringd door dierbaren. Wij wensen zijn vriendin Hester en zijn dochters Kim en Fleur alle sterkte toe de komende tijd. Dat geldt uiteraard ook voor Dana en Stijn, de kinderen van Hester.
Gerco Grevers
27 november 2021
){kind=link}