En het was me er weer 1. We speelden tegen een sterke tegenstander. Go Ahead Kampen. Misschien wel een titelkandidaat. Onze eerste krachtmeting dus.
Het werd een pot die je meenam. Een pot die te snel voorbij was. Puntje van je stoel werk 2.0. Vanaf de eerste seconde.
Ons team had vertrouwen getankt van de overwinning tegen Nunspeet. Maar we wilden onze kracht nu echt meten. Sienna in de basis, Cato voor de verdediging. Marte op nummer 10. Lilou links voor. Jules centraal achterin. Met Saar en Janna naast zich. Lisa op de goal. Yadaira op rechts half. En de bank was ook ijzersterk. En we zouden elke speler nodig hebben.
We proberen direct agressief te zijn, hoog druk te zetten en de aanval over de flanken te zoeken. Ons voordeel is dat we zowel over links en rechts als door het midden enorm veel dreiging hebben. Met Marte als dirigent, in de snelle combinatie met Noor, Minas, Cato en Lilou. Ze weten elkaar allemaal te vinden. Sienna brak regelmatig door. Lilou ook op links. Maar de tegenstander kon ook voetballen.
0-1 Nee he. Even voelde je het ontzag. Maar we toonden veerkracht en lieten de tegenstander niet genieten. Druk druk druk, vol erop. Na een paar goeie aanvallen Noor in stelling en BAM 1-1. Verdiend.
We gingen door. We waren meer te vinden op de helft van de tegenstander dan andersom. Het was een zware pot. Wel een eerlijke. Soms ook fysiek, maar niet gemeen. Soms lieten we zelf ook wat steken vallen. Met name in de opbouw en controlerend. We wilden te graag.
Lisa was onze reddende engel. Ze redde een aantal keer knap. Maar toch kwamen we achter. 1-2 enorme lucky goal, een afstandsschot, hoog, precies tussen Lisa’s vingertoppen en de lat door.
We scoorden! Sienna. Met een weergaloos schot. Het publiek ontplofte. 2-2. Maar de scheids floot af. Buitenspel. Dat zou de goal van de avond geweest zijn. Sienna’s visitekaartje. Maar hij telde niet.
Rust.
De PEC belofte stagiairs hielpen mee met tips om het team weer gemotiveerd te krijgen. We moesten een tandje erbij zetten. Het moest sneller, slimmer en nog net iets beter.
En dat lukte. Het team streed. Praise pakte veel ballen. Jules was van een andere planeet achterin. Cato slim en snel. Alle meiden op niveau en met een goeie conditie. We konden Kampen hier pakken. We drukten door. Minas kwam erdoor. Minas scoorde!! Fantastisch geplaatst. 2-2 Be Quick back in the game. Het publiek in extase. De meiden schreeuwend van vreugde.
De laatste 15 minuten waren zwaar. Er werd van beide zijden gevochten voor alles wat de meiden waard waren. Petje af voor Kampen. Ze bleven komen, maar wij ook.
We waren 4-3-3 gaan spelen om iets minder risico te lopen. Maar we weten van onszelf dat de beste verdediging de aanval blijft.
En dan, als ultieme klap op de vuurpijl. De verlossing van Minas 3-2. We gingen ze pakken!
Maar zouden we stand houden? De vermoeidheid sloeg toe. Er werden fouten gemaakt. Over en weer. Kleine slordigheidjes kregen enorme gevolgen. En toen stond de tegenstander opeens 1 op 1 met Lisa.
Lisa kwam uit, timede goed. Dook en klem.
Toen nogmaals, in de allerlaatste seconden. 1 op 1. En weer. Lisa. Onze match winner.
Een zwaar bevochten overwinning. 3 punten voor het beste team van vanavond.
Hier had je bij willen zijn!!
Op naar zaterdag
