Het tweede 45-plus toernooi van dit seizoen zal voor ons niet de annalen ingaan onder het kopje ‘memorabel’, ook al was de datum wel een mooie palindroom: 12-11-21. Dat beloofde wat!
Onder wakend oog van gastheer Zwolsche Boys vond dit toernooi plaats op het Jo van Marle Sportpark.
Zoals Covid19 ons al vanaf maart 2020 grotendeels in de greep heeft, ontkwamen we ook deze editie niet aan de gevolgen hiervan. Direct of indirect. Daar waar normaal gemiddeld 10 teams strijden om een kan bier, waren nu maar 6 teams in staat om deel te nemen. Een bezettingsdieptepunt…
Allemaal te wijten aan dat vermaledijde virus? Vast niet. De dagen worden korter, de blaadjes gaan vallen, de temperaturen dalen, enz. Ook dit heeft invloed op geest en gestel.
Hadden de thuisblijvers ongelijk?
Jazeker. De teams die er net als wij ook waren (Heino, ZAC, Berkum, CSV’28 en Zwolsche Boys) lieten het publiek wederom genieten van o.a. struise aanvallen, tactische verrassingen, totaalvoetbal, keihard verdedigen en uitgekiende wisselstrategieën.
Helaas deden ze dat allemaal tégen ons. Hoe zuur. Daaruit kan je opmaken dat wij als een gevaarlijke outsider gezien worden!
Lag het aan de keeper?
Oké, we misten onze trouwe én betrouwbare sluitpost Jan. Deze werd echter als herboren zeer puik vervangen door Frank Schut. In tegenstelling tot zijn werkgever had hij de boel wel op de rails. Dat hadden niet veel mensen achter hem gezocht; wij in ieder geval niet. Aan de keeper lag het dus niet.
Lag het dan aan de spelers?
Ook slecht voor te stellen. Onze groep staat bol van kwaliteit en aan de inzet lag het ook niet. Paul, André, Henri, Erik, Elbert, Emiel, Ronnie, Essam en Roni legden al hun ziel en zaligheid in de wedstrijden, maar het mocht maar niet lukken.
Zoals zo vaak staan de beste stuurlui aan wal (Bram en Berry), maar hadden zij dit losgeslagen schip kunnen stabiliseren? Waarschijnlijk wel, maar we zullen het nooit weten.
Was het allemaal dan zo matig?
Ja. Eigenlijk wel. De eerste wedstrijd tegen Heino liepen we een zeperd op: 0-1. Had ook prima een 0-0 kunnen worden, maar meer zat er niet in.
Ook tegen ZAC keken we voornamelijk tegen de hakken van de tegenstander: een duidelijke 0-3.
De eeuwige titanenstrijd met CSV’28 werd ook gedegradeerd tot een ‘walk-over’: 0-4.
Maar dan lijkt het klaar. Berkum zou het slachtoffer worden van voorgaande martelingen. We vechten ons terug van een 0-2 achterstand tot 1-2. Fraaie goal van Erik. Dan krijgt Elbert de kans van z’n leven waarbij normaal gesproken de 2-2 op het bord komt (en we dan freewheelend een zekere overwinning kunnen binnenhalen), maar een wereldredding van de Berkummer goalie voorkomt dit. Van de weeromstuit schieten ze ook nog heel sneaky de 1-3 binnen.
Gastheer Zwolsche Boys is onze laatste horde deze avond. In een gelijk opgaande wedstrijd trekken we dan eindelijk aan dat verdiende lange eind. Een loepzuivere voorzet van Emiel wordt met alle frustratie van de avond binnen geknald door Erik en deze 1-0 geven we niet meer uit handen.
Bij de eindstand komt Berkum voor ons nog één keer vervelend uit de hoek: zij worden op doelsaldo 5e, wat dus resulteert in een laatste plek voor ons. Helaas, niets aan te doen, rug rechten en keihard doortrainen!
ZAC wint ongeslagen en met de volle buit het toernooi, maar daar maalt niemand nog om.
Hierna zijn we allemaal weer in een zogenaamde zachte en tijdelijk lockdown beland. Het volgende toernooi is gepland op 10 december 2021 in onze eigen vertrouwde thuishaven. Of die door kan/mag gaan: fingers crossed.
Berry Koens
