Citaten Vrijdagavondvoetbal met de 45-plussers. Je kan er een boek over schrijven, je kan er een lied over schrijven of je kan er een gedicht over schrijven. Een verslag dan? Dan wordt met de keer moeilijker… Oke, de feiten opsommen voor de neutrale lezer is natuurlijk niet zo moeilijk. Daarover later meer.
Als je kijkt naar de diversiteit in onze selectie dan loopt deze nogal uiteen: Van apotheker tot technisch tekenaar in ruste, van financieel controller tot leraar Spaans, van voormalig fietsenbouwer tot Soul Response Therapeut. En dan waren de communicatiedeskundige, inpakmeester, huisarts, treinspecialist en kok er nog niet eens bij. Zodra het rode shirt om de schouders gaat, het kekke bijpassende zwarte broekje omhoog gehesen wordt en de rode sokjes de kuitjes bedekken, dan is iedereen hetzelfde: voetballer. Hetzelfde doel wordt als team nagestreefd. Dat is uiteraard proberen alle wedstrijden te winnen. Het proberen lukt ons altijd wel. Pele zei ooit: “Succes is geen ongeluk. Het is hard werken, doorzettingsvermogen, leren, opofferen en vooral liefde voor wat je doet of leert”. Wat hadden we graag een Pele in ons team gehad. Gewoon een keer die smaak proeven van een toernooizege. Weten we überhaupt wel hoe dat smaakt?
Terugkijkend naar het 45-plus toernooi bij Berkum (ooit eens liefkozend door een teamgenoot ‘het Juventus van de Boerendanserdijk’ genoemd) dan zijn er twee dingen die opvallen. Ten eerste dat we twee keer gewonnen hebben en ten tweede dat we vijf keer verloren hebben. Snelle rekenaars komen tot de conclusie dat er zeven wedstrijden gespeeld zijn. Totaal acht deelnemende teams, dus iedereen heeft tegen iedereen gespeeld. Je verwacht dan een toernooi dat doorloopt tot in de late uurtjes. Nee, de wedstrijden waren mooi kort (tien minuten), zodat het drankje gebrouwen uit gerst en hop tijdig ingenomen kon worden. Het is namelijk uit onderzoek gebleken dat het lichaam van voetballers standaard geen alcohol aanmaakt, zodat dit zelf aangevuld moet worden.
Berkum beschikt over een zogenaamde mini-arena. Een veldje net iets kleiner dat een half veld. Kleine tribune erbij. Knus en kneuterig. Wij mochten daar drie wedstrijden spelen die helaas allemaal verloren gingen. 1-2 tegen SVI (kwamen we een beetje sneu weg met een treffer in de slotseconde), 0-2 tegen de dames BQ (geen speld tussen te krijgen) en 2-4 tegen ZAC (te laat op stoom). Hoewel ‘Arena’ bij sommigen werkt als de beroemde rode lap op een stier bracht het ons weinig geluk. De twee winstpartijen pakten we op veld 2, in de luwte en weg van de drukte van het hoofveld. Zwolsche Boys en VSW werden met respectievelijk 1-0 en 2-0 aan de zegekar gebonden. Maar goed dat die kar nog ergens stond. Het spelen op het hoofdveld, met alle reuring die daarbij komt kijken, gaf teveel afleidende stress. Gevolg een verliespartij van 0-1 tegen gastheer Berkum. De oranjehemden uit Stadshagen legden ons tenslotte nog met 0-2 over de knie. Daar kan je bijna van een traditionele nederlaag spreken. Maar we gaan stug door. Bram gooide er een motivatiespeech uit waar je U tegen zei. Volgende keer wordt alles anders. Om dat kracht bij te zetten sluit ik af met nog een citaat, ditmaal van Matt Biondi: “Volharding kan falen veranderen in buitengewone prestaties”. Waarvan akte, daar gaan we voor.
Tot 4 november bij Zwolsche Boys! Berry Koens Recreanten 3
