Mannen en vrouwen
Kunnen mannen zonder vrouwen? In de huidige maatschappij mag je eigenlijk niet meer spreken van ‘mannen’ en ‘vrouwen’; een hele rij letters geeft de diversiteit aan. LHBTQIA+. Hierin zit zo’n beetje iedereen verwerkt en opgenomen.
Om het voor het verslag wat makkelijker en leesbaarder te houden, beperk ik me toch nog even tot de omschrijvingen ‘man’ en ‘vrouw”. Bij voorbaat excuus als ik hiermee (onbedoeld) iemand voor zijn, haar, hen, hun, het hoofd stoot. Vergeef me…
Om op de eerste vraag terug te komen: “kunnen mannen zonder vrouwen? Het antwoord is kort en bondig: nee. Althans “nee” voor specifiek vrijdagavond 2 september 2022 tijdens het eerste 45-plus 7×7-toernooi van het seizoen, op de 245ste dag van het jaar. 2 september is tevens de dag dat het eerste doelpunt werd gemaakt in de eredivisie in 1956. (Voor de liefhebber: door Tonny van der Linden van DOS in de wedstrijd tegen Sparta).
De ‘mannen’ van recreanten 3 zijn bijna altijd vertegenwoordigd op deze toernooien. Zelden laten ze verstek gaan. De aanmeldingen voor dit toernooi bleven echter hangen op zes. Dat is voor wedstrijden van zeven tegen zeven te weinig, dat begrijpt een ieder (man of vrouw). Wat te doen? Normaal is opgeven geen optie, maar hiervoor geldt eigenlijk dat níet opgeven geen optie is. Dus aankloppen bij de ‘vrouwen’ van BeQuick’28, ook een regelmatige deelnemer aan de bovengenoemde toernooien. Door omstandigheden konden zij deze keer niet meedoen, maar een drietal speelsters waren toch bereid om de ‘mannen’ uit de brand te helpen. En natuurlijk omdat voetballen nog steeds de leukste sport is om te beoefenen.
Het totale ensemble zou dus uit de volgende negen personen (is dat beter?) bestaan: Tess, Martine, José, Emiel, Essam, Henri, Frank, Lee en Bram. Helaas moest José zich vrijdagmiddag afmelden waardoor de overgebleven acht de titel moesten gaan binnenslepen.
Makkelijker gezegd dan gedaan. Eén wissel, geen echte keeper, geen automatismen kunnen inslijpen, te hard veld, matige bal. Zomaar enkele feiten die het binnenharken van de winst niet vanzelfsprekend zouden maken. En dat bleek ook.
Eén wissel? Eigenlijk geen enkel probleem. Iedereen bleek topfit uit de vakantie te zijn gekomen.
Geen echte keeper? Was ook niets van te merken. Jan-achtig stond Emiel zijn ‘mannetje’.
Geen automatismen? Het balletje ging van voet naar voet alsof we al jaren in deze formatie speelden.
Te hard veld? Zorgen dat je niet valt!
Matige bal? Zelfs de bitterballen waren goed.
Dan zou je dus denken: winst! Had duidelijk gekund, maar de 0-2 tegen Heino, de 0-1 tegen Berkum en de 1-3 tegen ZAC betekende uitschakeling in de poule. Geen kruisfinales en zeker geen eindoverwinning. De eretreffer kwam op naam van het hele team; Lee gaf uiteindelijk het laatste zetje.
Wat doe je dan? Wonden likken, biertje drinken en opmaken voor het volgende toernooi op vrijdag 7 oktober 2022 bij Berkum.
Dank aan Tess, Martine en José (ook al kon ze niet meedoen) en aan SVI voor de organisatie!
Met sportieve groet,
Berry Koens
BQR3
